โคนัน ผู้แต่ง

โคนัน ผู้แต่ง มีชื่อว่า อ.โกโช อายาม่า มีชื่อจริงว่า โยชิมาสะ อาโอยาม่า เกิดวันที่ 21 มิถุนายน ค.ศ.1963 เมืองไดเออิ(ปัจจุบันคือเมืองโฮคุอิ) จังหวัดทตโตริ ประเทศญี่ปุ่น กรุ๊ปเลือด B
สิ่งที่ชอบ คือ นวนิยายนักสืบ, ฟุตซอล, เบสบอล, เคนโด้ ฯลฯ
อาหารที่ชอบ คือ ข้าวราดแกงกระหรี่ ของที่เกลียด คือ ลูกเกด

ครอบครัวของ อาจารย์ มีลูกทั้งหมด 4 คน อาจารย์เป็นลูกคนที่ 2 ของครอบครัวอาโอยาม่า คุณพ่อและคุณแม่ของอาจารย์ เป็นคนที่เกลียดการ์ตูนมากๆ ถ้าเห็นอะไรที่เป็นการ์ตูนก็จะถูกทำลายหมด วีรกรรมฉบับนักสืบตอนเด็กของอาจารย์ อาจารย์เล่นเป็นนักสืบตั้งแต่เด็กๆ เล่นกันเป็นนักสืบรุ่นจิ๋ว โดยเล่นเลียนแบบพวกนักสืบต่างๆ เช่น เอาแว่นขยายของที่บ้านออกไปเล่นนอกบ้าน คิดวิธีแกล้งเพื่อนที่วางของไว้บนประตูแล้วเพื่อนเปิดประตูของก็จะหล่นลงมา ให้พัดลมหมุนเก็บหลักฐาน เป็นต้น เวลาไปร้านหนังสือก็จะชอบมองหาแต่นิยายนักสืบ เช่น โฮมส์ หรือหนังสือที่เกี่ยวกับยอดนักสืบต่างๆนานา สาเหตุที่อาจารย์ชอบนักสืบก็เป็นตอนที่อาจารย์ได้อ่านหนังสือเชอร์ล๊อค โฮล์ม ครั้งแรกตั้งแต่สมัยประถม ตอนแรกที่ได้อ่านคือ “A Study in Scarlet” แปลเป็นไทยว่า “งานวิจัยสีเลือด” ซึ่งเป็นตอนแรกของเรื่องเชอร์ล๊อคโฮล์ม ต่อมาอาโอยาม่าสมรสกับอิซึมิ อาราอิ (มินามิ ทาคายาม่า สมาชิกวง TWO-MIX และผู้พากษ์เสียงของโคนันในอะนิเมะ) เมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2548 ต่อมาทั้งคู่หย่าเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2550

ฝีมือด้านการวาดรูปของอาจารย์อาโอยาม่า สุดยอดมาตั้งแต่เด็ก อาจารย์เคยชนะการประกวดสัมยเรียนอยู่ชั้น ป.1 ภาพที่อาจารย์ชนะชื่อว่า “Yukiai War” และภาพนี้ยังได้เอาไปโชว์ที่ห้างสรรพสินค้า Tottori Daimaru อาจารย์จบมัธยมปลายที่โรงเรียนมัธยมปลายในยูระ แล้วเรียนต่อมาที่มหาลัยนิปปอน คณะศิลปกรรมศาสตร์ พอจบมาก็ได้เป็นครูสอนศิลปะด้วยแล้วก็เขียนการ์ตูนด้วย เราก็เลยเรียกกันว่า “อาจารย์”

จุดเริ่มต้นที่ทำให้อาจารย์เป็นนักเขียนการ์ตูน เพราะตอนที่อาจารย์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยได้เข้าร่วมการประกวดนักเขียนการ์ตูนหน้าใหม่ของโชกักกุกัง ในปี ค.ศ. 1986 แล้วอาจารย์ก็เป็นผู้ชนะ จุดนี้จึงทำให้อาจารย์ได้เข้ามาเป็นนักเขียนการ์ตูนอย่างเต็มตัว นอกจากนี้เขายังเป็นผู้ออกแบบตัวละครที่เป็นมนุษย์ให้กับอะนิเมะเรื่อง แฮมทาโร่ แก๊งจิ๋วผจญภัยอีกด้วย

ผลงานที่อาจารย์เขียนเอง โคนัน ผู้แต่ง

รอหน่อยนะ (มังงะเรื่องแรกของอาจารย์)
ไยบะ
ไม้สี่จอมหวด (ผลงานเกือบทั้งหมดถือลิขสิทธิ์มังงะ โดย วิบูลย์กิจ ยกเว้นไม้สี่จอมหวด ถึอลิขสิทธิ์โดย LEON BOOK)
จอมโจรอัจฉริยะ
ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน (เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดังที่สุดของอาจารย์)

เรื่องสั้นที่อาจารย์เขียน

Play It Againเ
อกซคาลิเบอร์
ซานตาคลอสฤดูร้อน
ภารกิจแบบมินิของนักสืบจอร์จ
รอหน่อยนะ
ผีเสื้อแดง

รางวัลที่อาจารย์ได้รับ

โคนัน ผู้แต่ง ในฐานะนักวาดการ์ตูนญี่ปุ่น อาโอยาม่าได้รับรางวัล 2 รางวัล ใน พ.ศ. 2535 เขาชนะรางวัล Shogakukan Manga Award สำหรับการ์ตูนแนวโชเน็นจากเรื่องไยบะ ต่อมาในปี พ.ศ. 2544 เขาก็ได้รับรางวัลเดิมจากเรื่อง ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน

นอกจากนี้ที่บ้านเกิดของเขาที่เมืองโฮคุอิยังมีการจัดทำโครงการฟื้นฟูเมืองให้มีชีวิตชีวา (Machi Okoshi) เพื่อเป็นเกียรติแก่ผลงานมังงะของเขาและชาวเมือง ผลงานที่มาจากโครงการนี้ได้แก่สะพานโคนันข้ามแม่น้ำยูระ และรูปปั้นโคนันในเมือง ซึ่งผลงานนี้เป็นการแสดงความชื่นชม เอโดงาวะ โคนัน ตัวละครที่มีชื่อเสียงที่สุดในเรื่อง ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน ต่อมาเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2550 โรงงานมังงะของโกโช อาโอยาม่า (Gosho Aoyama Manga Factory) พิพิธภัณฑ์ที่สร้างขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองความสำเร็จในอาชีพในฐานะนักวาดการ์ตูนญี่ปุ่นก็ได้เปิดขึ้นที่เมืองโฮคุอิ

เผยชีวิตผู้เขียน “ยอดนักสืบโคนัน” ใช้เวลานอนวันละไม่ถึง 4 ชม. แถมพักแค่ 2 วัน/สัปดาห์

หากใครนอน 4 ชม. ติดกันหลายๆ วัน คงต้องรู้สึกเหนื่อยกันบ้าง แต่ Gosho Aoyama ผู้เขียนการ์ตูนเรื่อง “ยอดนักสืบโคนัน”, “ไยบะ เจ้าหนูซามูไร” และเรื่องอื่นๆ นั้นใช้ชีวิตแบบนี้ตั้งแต่เริ่มใช้ชีวิตเป็นนักเขียนการ์ตูนในปี 2529 หรือผ่านมา 31 ปีแล้ว แสดงให้เห็นว่าอาชีพนักเขียนการ์ตูนนั้นไม่ง่าย และต้องมีความตั้งใจในการทำงานสูง

โดยล่าสุดผู้เขียนคนดังกล่าวได้เปิดเผยชีวิตส่วนตัวลงในหนังสือ Gosho Aoyama 30th Anniversary Book ที่วางจำหน่ายไปเมื่อ 18 ต.ค. และเรื่องที่ทำให้แฟนผู้อ่านหลายๆ คนแปลกใจคือ เรื่องกิจวัตรประจำวันของเขา แม้นักเขียนคนนี้จะทำงาน 5 วัน/สัปดาห์ และหยุดพักผ่อน 2 วันเหมือนพนักงานออฟฟิศทั่วไปก็ตาม

เพราะใน 1 วันปกติ Gosho จะใช้เวลาวาดการ์ตูนกว่า 20 ชม./วัน โดยพักเพียง 15 นาทีทั้งหมด 3 ครั้งเพื่อรับประทานอาหาร และหลับพักผ่อนที่สำนักงานในเวลา 11.00-14.00 น. ก่อนจะกลับมาทำงานต่อ และเข้านอนอีกครั้งในช่วงเวลา 02.00-02.30 น. แต่ถ้างานรัดตัวมาก เขาก็เลือกที่จะไม่นอนในช่วงดังกล่าวเพื่อทำงานต่อ

มีผู้ช่วยก็ใช่ว่าจะทุ่นแรงได้

และก็เหมือนกับนักเขียนการ์ตูนดังๆ ทั่วไปที่ต้องมีผู้ช่วย เพราะ Gosho มีผู้ช่วยถึง 6 คน เพื่อเขียนงานในรูปแบบต่างๆ แต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยอะไรเขามานัก เพราะต้องคุมคุณภาพงานทั้งหมดตลอดเวลา โดยเฉพาะการวาง Storyboard ของตอนใหม่ๆ ที่ช่วงนั้นต้องใช้เวลาถึง 3 วัน/สัปดาห์

แต่ด้วย Storyboard ต้องใช้ความคิดเยอะ Gosho จึงแบ่งเวลาเป็นทำงาน 8 ชม., นอนพักเต็มที่ 12 ชม., กินข้าว 2 มื้อ และมีเวลาส่วนตัวอีก 4 ชม. เพื่อพักผ่อนอย่างเต็มที่ โดยหากมองเป็นเดือนๆ ไป เขาจะใช้เวลาเขียนภาพทั้งหมด 3 สัปดาห์ ส่วนอีก 1 สัปดาห์จะใช้วาง Storyboard ของตอนใหม่ๆ ก่อนนำเข้าไปประชุมกับสำนักพิมพ์

หัวข้อ